به نام خدا

چه ایامی گذشت!!! چه روزهای تلخ و شیرینی!! وقتی به روزهای گذشته نگاه می‏کنی، ته دلت،دلت برای خودت می‏سوزه. به خاطر همه‏ی روزهایی که به بطالت گذشت! برای همه‏ی عمری که برای کارهایی گذاشتی که علاقه‏ای به انجامشون نداشتی! وقتت رو برای کسانی گذاشتی که سودی برات نداشتن!! اونوقت حسرت تک تک ثانیه‏های به غفلت گذشته‏ات رو می‏خوری!!

اما فقط یک کلمه می‏تونه امیدی رو در تو زنده کنه برای اینکه دوباره یاعلی بگی و دست بذاری روی زانوت، بلند شی و قدم دوباره‏ای برداری!! اون هم کلمه‏ی مقدس الله‏ست. هرکدوم به یک اسم دلخواه صداش می‏زنیم اما مهم اینه که اگه صداش کنیم و بخوایم ازش، راه درست زندگی کردن رو بهمون نشون می‏ده!!!

خیلی وقت‏ها آدم‏هایی رو سر راهمون می‏ذاره که مسیر زندگیمون رو تغییر می‏دن! گاهی کتابی رو توی زندگیمون می‏ذاره که یک کلمه‏اش کافیه تا به سمتش هدایتمون کنه!! گاهی تصویری رو که ذهنمون رو نسبت به آنچه که برامون نامفهمومه روشن می‏کنه!!!!

خدا برای همه‏ی ما خوبی‏ها رو می‏خواد و روشنی‏ها رو. درسته که خودش هم گفته که ما رو در رنج آفریده! اما اگه زحمت کشیدن برای ارتقای مادی و معنوی رنجه، چه لذتی بالاتر از این؟ این خدایی که اگه یک قدم به طرفش برداری صد تا قدم جلو می‏یاد برات، ارزش هر فداکاری رو داره!!!نه؟؟؟؟